ве́ксель вэ́ксаль, -ля м.;

уплати́ть по ве́кселю заплаці́ць па вэ́ксалі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перадыскантава́ць сов. (вексель) переуче́сть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перадысканто́ўваць несов. (вексель) переучи́тывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вэ́ксаль м. ве́ксель;

заплаці́ць па ~лі — уплати́ть по ве́кселю;

прад’яві́ць в. — предъяви́ть ве́ксель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вэ́ксаль ’вэксаль’ (Шат., БРС). Рус. ве́ксель, укр. ве́ксель. Першакрыніцай запазычання з’яўляецца ням. Wechselрус. мове гэта слова сустракаецца ў Пятроўскую эпоху ўпершыню ў 1700 г.). Можна меркаваць, што для бел. і ўкр. моў крыніцай было рус. ве́ксель, хоць не выключаецца і непасрэднае запазычанне з ням.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

О́бліг ’пісьмовая абавязацельства, вексель’ (Нас.). Ст.-бел. обликгъ, облигъ ’тс’ з польск. oblig (Булыка, Запазыч., 220).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уче́сть сов.

1. улічы́ць; прыня́ць пад ува́гу;

я учёл его́ замеча́ние я ўлічы́ў яго́ заўва́гу;

2. (подсчитать) улічы́ць, падлічы́ць;

уче́сть расхо́ды улічы́ць (падлічы́ць) выда́ткі;

3. (вексель) фин. дыскантава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)