ве́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́кавы ве́кавая ве́кавае ве́кавыя
Р. ве́кавага ве́кавай
ве́кавае		 ве́кавага ве́кавых
Д. ве́каваму ве́кавай ве́каваму ве́кавым
В. ве́кавы (неадуш.)
ве́кавага (адуш.)		 ве́кавую ве́кавае ве́кавыя (неадуш.)
ве́кавых (адуш.)
Т. ве́кавым ве́кавай
ве́каваю		 ве́кавым ве́кавымі
М. ве́кавым ве́кавай ве́кавым ве́кавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

векавы́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. векавы́ векава́я векаво́е векавы́я
Р. векаво́га векаво́й
векаво́е		 векаво́га векавы́х
Д. векаво́му векаво́й векаво́му векавы́м
В. векавы́ (неадуш.)
векаво́га (адуш.)		 векаву́ю векаво́е векавы́я (неадуш.)
векавы́х (адуш.)
Т. векавы́м векаво́й
векаво́ю		 векавы́м векавы́мі
М. векавы́м векаво́й векавы́м векавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

векавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. векавы́ векава́я векаво́е векавы́я
Р. векаво́га векаво́й
векаво́е		 векаво́га векавы́х
Д. векаво́му векаво́й векаво́му векавы́м
В. векавы́ (неадуш.)
векаво́га (адуш.)		 векаву́ю векаво́е векавы́я (неадуш.)
векавы́х (адуш.)
Т. векавы́м векаво́й
векаво́ю		 векавы́м векавы́мі
М. векавы́м векаво́й векавы́м векавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

векавы́, -а́я, -о́е.

1. гл. век.

2. Даўні, які існуе вякамі.

В. дуб.

Векавыя традыцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цвінта́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Двор, агароджанае месца вакол царквы, касцёла, дзе выконваюцца розныя царкоўныя абрады і хаваюць некаторых царкоўных служыцеляў.

На цвінтары раслі векавыя ліпы.

Прыкасцельны ц.

|| прым. цвінта́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

векавы́, ‑ая, ‑ое.

Які жыве, існуе вякамі, вельмі доўга; стары. Векавыя дубы. Векавыя паданні. □ Ідзе чалавек бестурботны, Разглядвае лес векавы. Колас. [Гвардзейцы Ракасоўскага] завяршылі канчатковай перамогай векавое змаганне славян з крыжацка-пруска-фашысцкай навалай. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вастраве́рхі, ‑ая, ‑ае.

З вострым верхам. За агароджай цясніліся высокія, густалістыя векавыя ліпы, бярозы ды вастраверхія елкі. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́вы, ‑аў; адз. няма.

Паэт. Тое, што і аковы. Вы ішлі наперад віхрам-бураломам, Разбівалі ковы, векавыя путы. Колас. Патрэскаўся лёд на Лене, Волга скрышыла ковы, Калі Нарадзіўся Ленін У ясны Ранак вясновы. Дзеружынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ако́вы, акоў; адз. няма.

1. Тое, што і кайданы.

2. перан. Тое, што скоўвае, абмяжоўвае каго‑, што‑н., перашкаджае каму‑, чаму‑н. Каланіяльныя аковы. Рэлігійныя аковы. □ Помніш ты, як у дзень вераснёвы Векавыя апалі аковы. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамёрзлы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які перамерз. У лесе ні прайсці ні праехаць. Тут нават у зацішныя дні завіруха: калматыя векавыя яліны асыпаюць пад ветрам долу дробныя, перамёрзлыя сняжынкі. Асіпенка. Пажарышчы аселі і зраўняліся з перамёрзлай травою па агародах і садках. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)