вдове́ц удаве́ц, род. удаўца́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удаве́ц (род. удаўца́) м. вдове́ц;

саламя́ны ўдаве́ц — соло́менный вдове́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вдо́вый

1. прил. заўдаве́лы;

2. сущ. (вдовец) удаве́ц, род. удаўца́ м.; (вдова) удо́вая, -вай ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саламя́ны в разн. знач. соло́менный;

~ная страха́ — соло́менная кры́ша;

с. ко́лер — соло́менный цвет;

~ная ўдава́ — соло́менная вдова́;

с. ўдаве́ц — соло́менный вдове́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)