ввысь нареч. увы́сь, увышыню́, уго́ру, угару́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
взнести́ сов. (поднять наверх, ввысь) узне́сці; падня́ць, узня́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
взноси́ть несов. (поднимать наверх, ввысь) узно́сіць; падніма́ць, узніма́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
взнести́сь (подняться вверх, ввысь) узне́сціся; падня́цца, узня́цца; узвы́сіцца; (взлететь) узляце́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
взноси́ться
1. (подниматься вверх, ввысь) узно́сіцца; падніма́цца, узніма́цца; узвыша́цца; (взлетать) узлята́ць;
2. страд. узно́сіцца; падніма́цца, узніма́цца; см. взноси́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
узно́сіць несов.
1. (относить наверх) взноси́ть, вноси́ть; (поднимать ввысь) возноси́ть;
2. перен. (возвеличивать) возноси́ть, превозноси́ть, возвыша́ть;
1, 2 см. узне́сці;
◊ у. да нябёс — превозноси́ть до небе́с
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
узне́сці сов.
1. (отнести наверх) взнести́, внести́; (поднять ввысь) вознести́;
у. на другі́ паве́рх — взнести́ (внести́) на второ́й эта́ж;
слуп по́лымя ўзнёс і́скры да не́ба — столб пла́мени вознёс и́скры к не́бу;
2. перен. (возвеличить) вознести́, превознести́, возвы́сить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наве́рх
1. нареч. (на верхнюю часть чего-л.) наве́рх;
занясі́це н. — занеси́те наве́рх;
вы́лезці з я́мы н. — вы́лезть из я́мы наве́рх;
2. нареч. (ввысь) наве́рх, вверх;
гля́нуць н. — взгляну́ть наве́рх (вверх);
3. нареч. нару́жу;
вы́вернуць шэ́рсцю н. — вы́вернуть ше́рстью нару́жу;
смала́ вы́ступіла н. — смола́ вы́ступила нару́жу;
4. нареч., горн. на-гора́;
5. нареч., перен. наве́рх, нару́жу;
пра́ўда ўсплыве́ н. — пра́вда всплывёт наве́рх (нару́жу);
6. предлог с род. пове́рх;
н. саро́чкі — пове́рх соро́чки;
◊ усплы́ць (вы́йсці) н. — всплыть (вы́йти) на пове́рхность, (нару́жу)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)