вверга́ть несов.

1. укіда́ць, укі́дваць;

2. перен. уганя́ць, уво́дзіць; рабі́ць (якім);

вверга́ть в печа́ль уганя́ць (уво́дзіць) у сму́так;

вверга́ть в беспа́мятство рабі́ць бяспа́мятным, уганя́ць у бяспа́мяцтва;

вверга́ть в печа́ль уганя́ць у сму́так;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вве́ргнуть сов.

1. укі́нуць;

2. перен. увагна́ць, уве́сці, зрабі́ць (якім); см. вверга́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вверга́ться

1. укіда́цца, укі́двацца; упада́ць;

2. страд. укіда́цца, укі́двацца; уганя́цца, уво́дзіцца; см. вверга́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вверже́ние

1. укі́дванне, -ння ср.;

2. перен. увагна́нне, -ння ср., увядзе́нне, -ння ср.; см. вверга́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)