ва́ш
займеннік, прыналежны, безасабовы
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ва́ш |
ва́ша
ва́шая |
ва́ша
ва́шае |
ва́шы
ва́шыя |
| Р. |
ва́шага |
ва́шай
ва́шае |
ва́шага |
ва́шых |
| Д. |
ва́шаму |
ва́шай |
ва́шаму |
ва́шым |
| В. |
ва́шага (адуш.)
ва́ш (неадуш.) |
ва́шу
ва́шую |
ва́ша
ва́шае |
ва́шых
ва́шы
ва́шыя |
| Т. |
ва́шым |
ва́шай |
ва́шым |
ва́шымі |
| М. |
ва́шым |
ва́шай |
ва́шым |
ва́шых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ваш, -ага, м., ва́ша, -ай, ж., ва́ша, -ага, н., мн. ва́шы, -ых; займ. прынал.
Які належыць вам, мае адносіны да вас.
Ваш веласіпед.
А вашага (наз.) няма? Як вашы (наз.: вашы родныя, блізкія) пажываюць? Што вы прысталі да мяне з вашым Уладзімірам Андрэевічам.
◊
Па-вашаму —
1) прысл. Па вашай волі, па вашым жаданні.
Няхай будзе па-вашаму;
2) прысл. Так, як робіце вы.
Я па-вашаму тут рабіць не збіраюся;
3) пабочн. сл. На вашу думку.
Гэта я, па-вашаму, хлушу?
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ваш мест., м. ваш (ж. ва́ша, ср. ва́ша); мн. ва́шы;
ваш друг ваш ся́бар;
◊
ваш брат ваш брат;
ва́ше де́ло ва́ша спра́ва;
ва́ша взяла́ ва́ша ўзяла́;
во́ля ва́ша во́ля ва́ша;
по-ва́шему па-ва́шаму.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ваш
1. ж. и ср. ва́ша мест. притяж., м. ваш;
2. только мн. в знач. сущ., разг. (родные, близкие) ва́ши;
як ва́шы жыву́ць? — как ва́ши пожива́ют?;
◊ і на́шым і ва́шым — и на́шим и ва́шим;
да ва́шых паслу́г — к ва́шим услу́гам
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ваш, ‑ага, м.; ваша, ‑ай, ж.; ваша, ‑ага, н.; мн. вашы, ‑ых.
1. займ. прыналежны да вы. Ваш горад. Ваша акно. Вашы кнігі. □ Я люблю ваш смех дзявочы. Ды гарэзлівыя вочы, Вашы кпінкі, вашы жарты, Ды... куды цяпер я варты? Крапіва. Чужых цялят бярэш на пашу? Наскрозь я бачу службу вашу! Колас. // Зроблены, напісаны і г. д. вамі. Вашы словы. Ваша пісьмо. □ Тысячагоднія вашы [астраномаў] намеры Спраўдзяцца некалі не на паперы. Куляшоў. // Які прыходзіцца да спадобы, прыемны, знаёмы вам.
2. у знач. наз. в́аша, ‑ага, н. Разм. Тое, што належыць або ўласціва вам. Вашага мне не трэба.
3. у знач. наз. в́ашы, ‑ых, мн. Разм. Родныя, блізкія. Вашы дома? Прывітанне вашым. □ [Бацька:] — Ну, і як жа ён, што ён казаў? Вашы, браток, усе здаровы? Брыль.
•••
Ваш брат гл. брат.
Ваша справа гл. справа.
Ваша ўзяло (бярэ) гл. узяць.
Воля ваша гл. воля.
І нашым і вашым гл. наш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ваш. Ст.-рус., ст.-слав. вашь, рус., укр. ваш, польск. wasz, чэш. váš, серб.-харв. ваш, балг. ваш і г. д. Слав. *vašь ’ваш’. З *vōsio‑ (да і.-е. *vōs, звязанага са слав. *vy ’вы’, *vasъ ’вас’). Гл. Фасмер, 1, 281.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пратэжэ́, нескл., м. і ж., каго або чый (кніжн.).
Асоба, якая карыстаецца чыёй-н. пратэкцыяй.
Гэты юнак — ваш п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ва́ській (КЭС). Укр. ва́ський ’ваш’. З ваш‑ський (да ваш ’ваш’ + суф. ‑ський). Гл. Рудніцкі, 1, 323.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)