ваці́раваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ваці́рую ваці́руем
2-я ас. ваці́руеш ваці́руеце
3-я ас. ваці́руе ваці́руюць
Прошлы час
м. ваці́раваў ваці́равалі
ж. ваці́равала
н. ваці́равала
Загадны лад
2-я ас. ваці́руй ваці́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ваці́руючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ваці́раваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ваці́рую ваці́руем
2-я ас. ваці́руеш ваці́руеце
3-я ас. ваці́руе ваці́руюць
Прошлы час
м. ваці́раваў ваці́равалі
ж. ваці́равала
н. ваці́равала
Загадны лад
2-я ас. ваці́руй ваці́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час ваці́раваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ваці́раваць сов. и несов. воти́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ваці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Вырашыць (вырашаць) што‑н. галасаваннем (у парламенце, на сходзе). Ваціраваць дзяржаўную пазыку. Ваціраваць давер’е.

[Ням. votieren.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

воти́ровать сов. и несов. ваці́раваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ваці́равацца, ‑руецца; незак.

Зал. да ваціраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ваціро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ваціраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)