ва́фля, -і, мн. -і, ва́фель і -яў, ж.

Сухое пячэнне з клятчастым адбіткам на паверхні.

|| прым. ва́фельны, -ая, -ае і ва́флевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ва́фля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ва́фля ва́флі
Р. ва́флі ва́фель
ва́фляў
Д. ва́флі ва́флям
В. ва́флю ва́флі
Т. ва́фляй
ва́фляю		 ва́флямі
М. ва́флі ва́флях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ва́фля ж. ва́фля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ва́фля ва́фля, -лі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ва́фля, ‑і, ж.

Сухое пячэнне з клятчастым адбіткам на паверхні.

[Ням. Waffel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ва́фельны, -ая, -ае.

1. гл. вафля.

2. Падобны на вафлю сваім малюнкам (пра баваўняную тканіну).

В. абрус.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)