Verbum

рассла́бленасць, ‑і, ж.

Стан расслабленага; упадак сіл. Нейкая непрыемная расслабленасць авалодала Ігарам. Васілёнак.

балбатлі́васць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць, характэрная рыса балбатлівага. Вы прабачце ўжо маю старэчую балбатлівасць. Васілёнак.

мазгаві́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Разумны, кемлівы, разважлівы. Мазгавіты хлопец [Віктар], з любога становішча знойдзе выхад. Васілёнак.

саставі́цельскі, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да саставіцеля. [Садоўская:] — Перадайце маю прапанову саставіцельскай брыгадзе. Васілёнак.

аптымі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Аптымістычна настроены чалавек. Па сваёй натуры Сапега быў вялікі аптыміст. Васілёнак.

каўзо́та, ‑ы, ДМ ‑зоце, ж.

Разм. Слізгота. — Выходжу на двор — бацюхны мае: тая ж каўзота! Васілёнак.

па́кля, ‑і, ж.

Тое, што і пакулле. На хаду выціраючы пакляй рукі, Васіль усё прыскорвае крок. Васілёнак.

філатэлі́зм, ‑у, м.

Тое, што і філатэлія. Прыносілі паступова расчараванні і фотасправа, і радыёаматарства, і філатэлізм. Васілёнак.

ашкляне́ць, ‑ее.

Стаць падобным на шкло; застыць (пра вочы). І раптам Сярожкавы вочы ажно ашклянелі ад здзіўлення. Васілёнак.

до́нца, ‑а, н.

Памянш. да дно (у 2 знач.). [Галіна] наліла — поўную чарку мне і на донца сабе. Васілёнак.