Verbum

рассла́бленасць, ‑і, ж.

Стан расслабленага; упадак сіл. Нейкая непрыемная расслабленасць авалодала Ігарам. Васілёнак.

балбатлі́васць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць, характэрная рыса балбатлівага. Вы прабачце ўжо маю старэчую балбатлівасць. Васілёнак.

мазгаві́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Разумны, кемлівы, разважлівы. Мазгавіты хлопец [Віктар], з любога становішча знойдзе выхад. Васілёнак.

саставі́цельскі, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да саставіцеля. [Садоўская:] — Перадайце маю прапанову саставіцельскай брыгадзе. Васілёнак.

аптымі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Аптымістычна настроены чалавек. Па сваёй натуры Сапега быў вялікі аптыміст. Васілёнак.

па́кля, ‑і, ж.

Тое, што і пакулле. На хаду выціраючы пакляй рукі, Васіль усё прыскорвае крок. Васілёнак.

каўзо́та, ‑ы, ДМ ‑зоце, ж.

Разм. Слізгота. — Выходжу на двор — бацюхны мае: тая ж каўзота! Васілёнак.

філатэлі́зм, ‑у, м.

Тое, што і філатэлія. Прыносілі паступова расчараванні і фотасправа, і радыёаматарства, і філатэлізм. Васілёнак.

мя́чык, ‑а, м.

Памянш. да мяч; тое, што і мяч. У Віці ў руках — маленькі гумавы мячык. Васілёнак.

паімжэ́ць, ‑жыць; зак.

Тое, што і паімжыць. Дождж паімжэў і перастаў. Зашапацела лісце — трывожна, бы нават пагрозліва. Васілёнак.