васілёк, -лька́, мн. -лькі́, -лько́ў, м.
Тое, што і валошка.
|| прым. васілько́вы, -ая, -ае.
В. колер.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
васілё́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
васілё́к |
васількі́ |
| Р. |
васілька́ |
васілько́ў |
| Д. |
васільку́ |
васілька́м |
| В. |
васілё́к |
васількі́ |
| Т. |
васілько́м |
васілька́мі |
| М. |
васільку́ |
васілька́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
васілёк, -лька́ ж., бот. василёк
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
васілёк, ‑лька, м.
Тое, што і валошка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Васілёк ’валошка’ (БРС, Бяльк., Шат., Касп., Сцяшк. МГ); ’пустазелле’ (КЭС), васількі́ ’Centaurea cyanus L.’ (Бейл.), ва́сількі ’тс’ (Мядзв.), ва́сілька (Шатал.). Рус. василёк, укр. васильо́к. Старое (яшчэ ст.-рус.) запазычанне з грэч. мовы (грэч. βασιλικόν) (Мацэнаўэр, Cizí sl., 364; Фасмер, Этюды, 42; Праабражэнскі, 1, 67; Шанскі, 1, В, 22). Брукнер (18) лічыў, што назва кветкі запазычана з польск. bazylika, што менш верагодна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
василёк м., бот. васілёк, -лька́ м.; вало́шка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вало́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.
Травяністая расліна сямейства складанакветных, якая расце ў жыце і іншых злаках і цвіце сінімі кветкамі; васілёк.
|| прым. вало́шкавы, -ая, -ае.
Валошкавыя вочы (сінія, колеру валошкі).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Кло́тнік ’васілёк лугавы’; «клотнік і васілёк у жыця, толькі клотшк больш фіялетавы» (Сл. паўн.-зах., 2, 478). Магчыма, да польск. kłot ’абмалочаны сноп’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вало́шка ’васілёк сіні, Centaurea cyanus L.’ (Кіс., БРС, КЭС, Гарэц., Маш., Яруш., Шпіл.), валашок ’канюшына лугавая, Trifolium pratense L.’ (Кіс.), валожка ’васілёк’ (БРС, Шн., 3). Рус. волошки, укр. волошки. Да валах — старой назвы раманскіх народаў (Фасмер, 1, 345; Март., Лекс. взаим., 79–80).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кра́скавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да краскі. Сокам бярозы І краскавым водарам Пахне зямля. Васілёк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)