Васількі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Васількі́ |
| Р. |
Васілько́ў |
| Д. |
Васілька́м |
| В. |
Васількі́ |
| Т. |
Васілька́мі |
| М. |
Васілька́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
васілё́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
васілё́к |
васількі́ |
| Р. |
васілька́ |
васілько́ў |
| Д. |
васільку́ |
васілька́м |
| В. |
васілё́к |
васількі́ |
| Т. |
васілько́м |
васілька́мі |
| М. |
васільку́ |
васілька́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
засіне́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; зак.
Пачаць сінець.
У жыце засінелі васількі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Валаме́кі ’васількі’ (Мат. Гом.). Магчыма, да валошка, якое збліжана з нейкім іншым словам.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кары́снасць, ‑і, ж.
Уласцівасць карыснага (у 1 знач.). Васількі, як вядома, у нашай народна-фальклорнай традыцыі — гэта сімвал мастацтва, хараство ўвогуле, жыта — сімвал матэрыяльнай карыснасці. Лойка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Васілёк ’валошка’ (БРС, Бяльк., Шат., Касп., Сцяшк. МГ); ’пустазелле’ (КЭС), васількі́ ’Centaurea cyanus L.’ (Бейл.), ва́сількі ’тс’ (Мядзв.), ва́сілька (Шатал.). Рус. василёк, укр. васильо́к. Старое (яшчэ ст.-рус.) запазычанне з грэч. мовы (грэч. βασιλικόν) (Мацэнаўэр, Cizí sl., 364; Фасмер, Этюды, 42; Праабражэнскі, 1, 67; Шанскі, 1, В, 22). Брукнер (18) лічыў, што назва кветкі запазычана з польск. bazylika, што менш верагодна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ма́нечкі ’пралеска звычайная, Hepatica nobilis Garsault.’ (стол., Бейл.). Ад імя Маня. Параўн. аналагічна васількі, цімафееўка, пятрушка, куліна, вераніка, валяр’ян, рус. анютины глазки.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сіне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.
1. Рабіцца сінім.
С. на холадзе.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Віднецца (пра што-н. сіняе).
У жыце сінеюць васількі.
|| зак. пасіне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е (да 1 знач.); наз. пасіне́нне, -я, н.
Купацца да пасінення (пакуль не змерзнеш; разм.) і ссіне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
валошкі, васількі
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
сіне́ць несов., в разн. знач. сине́ть;
у жы́це сіне́юць васількі́ — во ржи сине́ют васильки́;
ру́кі сіне́юць ад хо́ладу — ру́ки сине́ют от хо́лода
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)