васілько́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. васілько́вы васілько́вая васілько́вае васілько́выя
Р. васілько́вага васілько́вай
васілько́вае		 васілько́вага васілько́вых
Д. васілько́ваму васілько́вай васілько́ваму васілько́вым
В. васілько́вы (неадуш.)
васілько́вага (адуш.)		 васілько́вую васілько́вае васілько́выя (неадуш.)
васілько́вых (адуш.)
Т. васілько́вым васілько́вай
васілько́ваю		 васілько́вым васілько́вымі
М. васілько́вым васілько́вай васілько́вым васілько́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

васілько́вы василько́вый;

~вае сцябло́ — василько́вый сте́бель;

во́чы ~вага ко́леру — глаза́ василько́вого цве́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

васілько́вы, ‑ая, ‑ае.

Сіні, колеру васілька. Васільковая аблямоўка. □ Ідучы заспявалі пра жыта, васільковыя, сінія вочы, што ніколі не будуць забыты, ані ў песні, ні сэрцам дзявочым... Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

васілёк, -лька́, мн. -лькі́, -лько́ў, м.

Тое, што і валошка.

|| прым. васілько́вы, -ая, -ае.

В. колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

блакі́тна-васілько́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. блакі́тна-васілько́вы блакі́тна-васілько́вая блакі́тна-васілько́вае блакі́тна-васілько́выя
Р. блакі́тна-васілько́вага блакі́тна-васілько́вай
блакі́тна-васілько́вае		 блакі́тна-васілько́вага блакі́тна-васілько́вых
Д. блакі́тна-васілько́ваму блакі́тна-васілько́вай блакі́тна-васілько́ваму блакі́тна-васілько́вым
В. блакі́тна-васілько́вы (неадуш.)
блакі́тна-васілько́вага (адуш.)		 блакі́тна-васілько́вую блакі́тна-васілько́вае блакі́тна-васілько́выя (неадуш.)
блакі́тна-васілько́вых (адуш.)
Т. блакі́тна-васілько́вым блакі́тна-васілько́вай
блакі́тна-васілько́ваю		 блакі́тна-васілько́вым блакі́тна-васілько́вымі
М. блакі́тна-васілько́вым блакі́тна-васілько́вай блакі́тна-васілько́вым блакі́тна-васілько́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

василько́вый

1. васілько́вы, вало́шкавы;

2. (о цвете) васілько́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ако́сак, ‑ска, м.

Старая, з вузкім, зрэзаным палатном каса. На двары, чутно, Васілька клепле касу. Яму Маня знайшла недзе акосак, каб хапіла сілы пацягнуць яго на Васільковы дванаццаць гадоў. Паўлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радзі́мы, ‑ая, ‑ае.

Нар.-паэт. Родны. І чырвоным сцягам раскінулася па карце радзімая краіна. Шахавец. Васільковы брала [Галя] колер на сваім радзімым полі. Дубоўка. // у знач. наз. радзі́мы, ‑ага, м.; радзі́мая, ‑ай, ж. Ласкавы зварот. Сустракай, радзімая, Мёдам, пірагамі. Броўка.

•••

Радзімая пляма гл. пляма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіні, блакітны, васільковы, валошкавы

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)