васко́ўка, -і, ДМ -ко́ўцы, мн. -і, -ко́вак, ж. (спец.).

Васкаваная папера для чарцяжоў, адбіткаў з рататара і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

васко́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. васко́ўка васко́ўкі
Р. васко́ўкі васко́вак
Д. васко́ўцы васко́ўкам
В. васко́ўку васко́ўкі
Т. васко́ўкай
васко́ўкаю		 васко́ўкамі
М. васко́ўцы васко́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

васко́ўка ж. (бумага) воско́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

васко́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы; Р мн. ‑ковак; ж.

Васкаваная папера (для чарцяжоў, адбіткаў з рататара і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Васко́ўка ’васкоўка (папера)’ (БРС). Рус. воско́вка ’тс’. Ад васко́вы (да воск, гл.). Уласна, ’васковая папера’. Запазычанне з рус.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

воско́вка (бумага) васко́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)