васко́ва-жо́ўты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. васко́ва-жо́ўты васко́ва-жо́ўтая васко́ва-жо́ўтае васко́ва-жо́ўтыя
Р. васко́ва-жо́ўтага васко́ва-жо́ўтай
васко́ва-жо́ўтае		 васко́ва-жо́ўтага васко́ва-жо́ўтых
Д. васко́ва-жо́ўтаму васко́ва-жо́ўтай васко́ва-жо́ўтаму васко́ва-жо́ўтым
В. васко́ва-жо́ўты (неадуш.)
васко́ва-жо́ўтага (адуш.)		 васко́ва-жо́ўтую васко́ва-жо́ўтае васко́ва-жо́ўтыя (неадуш.)
васко́ва-жо́ўтых (адуш.)
Т. васко́ва-жо́ўтым васко́ва-жо́ўтай
васко́ва-жо́ўтаю		 васко́ва-жо́ўтым васко́ва-жо́ўтымі
М. васко́ва-жо́ўтым васко́ва-жо́ўтай васко́ва-жо́ўтым васко́ва-жо́ўтых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ако́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад акарыць.

2. у знач. прым. Ачышчаны ад кары. І вочы яго і нос, непамерна доўгі і чырвоны, пабіты на дзірачкі, як акораная чачоткавая бяроза, і ўся постаць дзеда Піліпа ператвараецца ў знак запытання. Колас. Сярод акораных васкова-жоўтых елак былі раскіданы буданы. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)