вар’і́раванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вар’і́раванне
Р. вар’і́равання
Д. вар’і́раванню
В. вар’і́раванне
Т. вар’і́раваннем
М. вар’і́раванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вар’і́раванне ср. варьи́рование

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вар’і́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вар’іраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варьи́рование вар’і́раванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)