Ка́рловы
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ка́рловы
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ва́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ва́р | |
| ва́ру | |
| ва́ру | |
| ва́р | |
| ва́рам | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
завары́цца, 1 і 2
1. Настаяцца ў
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вары́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| вару́ | ва́рым | |
| ва́рыш | ва́рыце | |
| ва́рыць | ва́раць | |
| Прошлы час | ||
| вары́ў | вары́лі | |
| вары́ла | ||
| вары́ла | ||
| Загадны лад | ||
| вары́це | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| ва́рачы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
завары́цца, ‑варыцца;
1. Настояцца ў
2. Стаць гатовым пасля залівання варам.
3. Знікнуць у выніку зваркі, заліўкі (пра шчыліны, пустоты ў металічных вырабах).
4.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)