варся́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
варся́нка |
варся́нкі |
| Р. |
варся́нкі |
варся́нак |
| Д. |
варся́нцы |
варся́нкам |
| В. |
варся́нку |
варся́нкі |
| Т. |
варся́нкай варся́нкаю |
варся́нкамі |
| М. |
варся́нцы |
варся́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
варся́нка ж., бот. ворся́нка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
варся́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Высокая травяністая расліна сямейства варсянкавых, суквецце якой выкарыстоўваецца пры варсаванні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Варся́нка ’расліна варсянка, Dipsacus’ (БРС). Рус. ворся́нка, укр. ворся́нка. Ад ворс (гл.). Адносна матывацыі гл. Нейштадт, Определитель, 524. Да семантыкі параўн. іншыя назвы гэтай расліны ва ўкр. мове: черсак, чесак, дряпач, щітка, шершак (Макавецкі, Sł. botan., 132).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ворся́нка варся́нка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
варся́нкавыя, ‑ых.
Сямейства двухдольных раслін, да якога адносяцца варсянка, сівец, паўночнік і інш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)