варо́нін, -а.

Які належыць вароне.

Вароніна гняздо.

Вароніны яйкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

варо́нін

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. варо́нін варо́ніна варо́ніна варо́ніны
Р. варо́нінага варо́нінай
варо́нінае		 варо́нінага варо́ніных
Д. варо́нінаму варо́нінай варо́нінаму варо́ніным
В. варо́нін (неадуш.)
варо́нінага (адуш.)		 варо́ніну варо́ніна варо́ніны (неадуш.)
варо́ніных (адуш.)
Т. варо́ніным варо́нінай
варо́нінаю		 варо́ніным варо́нінымі
М. варо́ніным варо́нінай варо́ніным варо́ніных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

варо́нін воро́ний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

варо́нін, ‑а.

Які належыць вароне. Вароніна гняздо. Вароніны яйцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Варонін сыр, вароніна жыта ’галаўня ў жыце’ (палес., Выг.). Зах.-укр. вароні сыр (Макавецкі, Sł. botan.). Назва гэта ўзнікла таму, што атрутнае дзеянне спарыша не пашыраецца на птушак (так мяркуе Выгонная, Лекс. Палесся, 71).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

воро́ний

1. вараня́чы, варо́нін;

2. / воро́ний глаз бот. мудра́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)