варвары́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
варвары́зм |
варвары́змы |
| Р. |
варвары́зма |
варвары́змаў |
| Д. |
варвары́зму |
варвары́змам |
| В. |
варвары́зм |
варвары́змы |
| Т. |
варвары́змам |
варвары́змамі |
| М. |
варвары́зме |
варвары́змах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
варвары́зм м., лингв. варвари́зм
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
варвары́зм, ‑а, м.
Запазычанае ці створанае па ўзору якой‑н. іншай мовы слова або выраз, які парушае нормы дадзенай мовы.
[Грэч. barbarismos.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
варвари́зм лингв. варвары́зм, -ма м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)