ва́рачны гл. варыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ва́рачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ва́рачны ва́рачная ва́рачнае ва́рачныя
Р. ва́рачнага ва́рачнай
ва́рачнае		 ва́рачнага ва́рачных
Д. ва́рачнаму ва́рачнай ва́рачнаму ва́рачным
В. ва́рачны (неадуш.)
ва́рачнага (адуш.)		 ва́рачную ва́рачнае ва́рачныя (неадуш.)
ва́рачных (адуш.)
Т. ва́рачным ва́рачнай
ва́рачнаю		 ва́рачным ва́рачнымі
М. ва́рачным ва́рачнай ва́рачным ва́рачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ва́рачны тех. ва́рочный;

в. кацёл — ва́рочный котёл

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ва́рачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для варкі, выварвання. Варачны цэх. Варачны кацёл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кісло́тна-ва́рачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кісло́тна-ва́рачны кісло́тна-ва́рачная кісло́тна-ва́рачнае кісло́тна-ва́рачныя
Р. кісло́тна-ва́рачнага кісло́тна-ва́рачнай
кісло́тна-ва́рачнае		 кісло́тна-ва́рачнага кісло́тна-ва́рачных
Д. кісло́тна-ва́рачнаму кісло́тна-ва́рачнай кісло́тна-ва́рачнаму кісло́тна-ва́рачным
В. кісло́тна-ва́рачны (неадуш.)
кісло́тна-ва́рачнага (адуш.)		 кісло́тна-ва́рачную кісло́тна-ва́рачнае кісло́тна-ва́рачныя (неадуш.)
кісло́тна-ва́рачных (адуш.)
Т. кісло́тна-ва́рачным кісло́тна-ва́рачнай
кісло́тна-ва́рачнаю		 кісло́тна-ва́рачным кісло́тна-ва́рачнымі
М. кісло́тна-ва́рачным кісло́тна-ва́рачнай кісло́тна-ва́рачным кісло́тна-ва́рачных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вары́ць, вару́, ва́рыш, ва́рыць; ва́раны; незак., што.

1. Гатаваць страву, пітво кіпячэннем на агні.

В. бульбу.

В. абед.

2. Вырабляць што-н. шляхам кіпячэння, плаўлення і пад.

В. мыла.

В. шкло.

3. Рабіць зварку металічных прадметаў і іх частак.

В. сталь.

◊

Галава варыць у каго (разм.) — пра кемлівага, разумнага чалавека.

|| зак. звары́ць, звару́, зва́рыш, зва́рыць; зва́раны.

|| наз. ва́рка, -і, ДМ -рцы, ж. (да 1—3 знач.) і варэ́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).

|| прым. ва́рачны, -ая, -ае (спец.).

В. цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ва́рочный техн. ва́рачны;

ва́рочный котёл ва́рачны кацёл.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)