Варанцы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Варанцы́
Р. Варанцо́ў
Д. Варанца́м
В. Варанцы́
Т. Варанца́мі
М. Варанца́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

варане́ц

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. варане́ц варанцы́
Р. варанцу́ варанцо́ў
Д. варанцу́ варанца́м
В. варане́ц варанцы́
Т. варанцо́м варанца́мі
М. варанцы́ варанца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)