вараны́
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вараны́ |
варана́я |
варано́е |
вараны́я |
| Р. |
варано́га |
варано́й
варано́е |
варано́га |
вараны́х |
| Д. |
варано́му |
варано́й |
варано́му |
вараны́м |
| В. |
вараны́ (неадуш.)
варано́га (адуш.) |
варану́ю |
варано́е |
вараны́я (неадуш.)
вараны́х (адуш.) |
| Т. |
вараны́м |
варано́й
варано́ю |
вараны́м |
вараны́мі |
| М. |
вараны́м |
варано́й |
вараны́м |
вараны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рысі́ць, рышу, рысіш, рысіць; незак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Бегчы рыссю (пра коней і інш. жывёл).
2. Ехаць на кані рыссю. Праз некалькі хвілін з двара выехалі чатыры верхавыя і дзве рысоркі, на якіх сядзела восем чэкістаў, а ззаду, на сваёй вараной кабылцы, рысіў Карней Скіба. М. Ткачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)