назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| варажбы́ | |
| варажбе́ | |
| варажбу́ | |
| варажбо́й варажбо́ю |
|
| варажбе́ |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| варажбы́ | |
| варажбе́ | |
| варажбу́ | |
| варажбо́й варажбо́ю |
|
| варажбе́ |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
варажы́ць, -ражу́, -ро́жыш, -ро́жыць;
1. Прадказваць будучае або мінулае па картах, лініях рукі
2. Меркаваць, рабіць здагадкі.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ворожба́
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гада́ние
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хірама́нтыя, ‑і,
[Грэч. cheir — рука і mantéia — гаданне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
варажэ́нне, ‑я,
Тое, што і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
волхвова́ние
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)