вандо́л

‘калдобіна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вандо́л вандо́лы
Р. вандо́лу вандо́лаў
Д. вандо́лу вандо́лам
В. вандо́л вандо́лы
Т. вандо́лам вандо́ламі
М. вандо́ле вандо́лах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Вандо́л ’невялікая выбоіна, ямка’ (КЭС, Касп.); ’ухаба, выбай, калдоба’ (Яшк.), вандола (Сцяшк. МГ). З польск. wędół ’тс’ (Брукнер, 597).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)