валя́ть несов.

1. кача́ць;

2. (шерсть) валі́ць;

3. (плохо делать) прост. ля́паць, валі́ць;

валя́ть дурака́ стро́іць ду́рня, рабі́ць глу́пства;

валя́йте! фам. шпа́рце!, валі́це!.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абка́чваць несов. валя́ть, обва́ливать; см. абкача́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валя́ние

1. кача́нне, -ння ср.;

2. (шерсти) вале́нне, -ння ср.; см. валя́ть 1, 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проваля́ть сов.

1. (обработать валянием) звалі́ць;

проваля́ть во́йлок звалі́ць ля́мец;

2. (валять некоторое время) правалі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыва́льваць I несов., в разн. знач. прива́ливать; см. прывалі́ць I

прыва́льваць II несов. (сукно) слегка́ валя́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кача́ць несов.

1. в разн. знач. ката́ть;

к. шар — ката́ть шар;

к. бялі́зну — ката́ть бельё;

к. галу́шкі — ката́ть галу́шки;

2. (подкидывать на руках, выражая радость, уважение) кача́ть;

3. валя́ть;

к. у муцэ́валя́ть в муке́;

4. опроки́дывать, вали́ть;

ве́цер кача́е слупы́ — ве́тер опроки́дывает (ва́лит) столбы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выва́льваць I несов.

1. в разн. знач. выва́ливать;

2. выкла́дывать; высыпа́ть;

3. разг. высо́вывать;

1-3 см. вы́валіць I

выва́льваць II несов. (сукно) выва́ливать, валя́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дура́к разг. ду́рань, -рня м., дурны́, -но́га м.;

оста́ться в дурака́х заста́цца ў ду́рнях;

дура́к дурако́м ду́рань ду́рнем;

валя́ть дурака́ стро́іць ду́рня;

дурака́м зако́н не пи́сан погов. ду́рням зако́н не пі́сан;

нашёл (нашли́) дурака́ знайшо́ў (знайшлі́) ду́рня;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зва́льваць I несов., в разн. знач. сва́ливать; (заставлять упасть — ещё) сбра́сывать; (валить набок — ещё) опроки́дывать; свора́чивать; (самолёт, машину, корабль — ещё) накреня́ть; (выстрелом — ещё) сража́ть; см. звалі́ць I

зва́льваць II несов. валя́ть, ука́тывать; свойла́чивать; см. звалі́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стро́іць I несов.

1. (изготовлять мелкие предметы, настраивать) стро́ить;

с. касу́ — стро́ить косу́;

с. цымба́лы — стро́ить цимба́лы;

2. (организовывать, создавать) стро́ить;

с. но́вае жыццё — стро́ить но́вую жизнь;

3. (основывать планы, мечты, надежды, предположения) стро́ить;

4. чини́ть, исправля́ть;

с. гадзі́ннік — чини́ть часы́;

с. ду́рняваля́ть дурака́;

с. ду́рня — (з каго) де́лать дурака́ (из кого);

с. во́чкі — стро́ить (де́лать) гла́зки;

жа́рты с. — (шу́тки) шути́ть; дурака́ валя́ть;

с. сме́шкі (кпі́ны, ке́пікі) — труни́ть, насмеха́ться; подпуска́ть шпи́льки;

с. з сябе́ — (каго) стро́ить из себя́ (кого);

с. каме́дыю — игра́ть коме́дию

стро́іць II несов. (ставить в строй) стро́ить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)