вальтме́тр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыбор для вымярэння элекграрухальнай сілы і напружання ў электрычным ланцугу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вальтме́тр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вальтме́тр вальтме́тры
Р. вальтме́тра вальтме́траў
Д. вальтме́тру вальтме́трам
В. вальтме́тр вальтме́тры
Т. вальтме́трам вальтме́трамі
М. вальтме́тры вальтме́трах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вальтме́тр м., физ. вольтме́тр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вальтме́тр, ‑а, м.

Прылада для вымярэння напружання электрычнага току.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вальтме́тр (КТС). Праз рус. вольтметр (Крукоўскі, Уплыў, 88) з франц. voltamètre (Шанскі, 1, В, 156).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вольтме́тр физ. вальтме́тр, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)