валу́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да валуноў. Валунная града.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валу́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. валу́н валуны́
Р. валуна́ валуно́ў
Д. валуну́ валуна́м
В. валу́н валуны́
Т. валуно́м валуна́мі
М. валуне́ валуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)