Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Verbum
анлайнавы слоўніква́лам: в. валі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
во́л
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| во́л | валы́ | |
| вала́ | вало́ў | |
| валу́ | вала́м | |
| вала́ | вало́ў | |
| вала́мі | ||
| вале́ | вала́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
валі́ць I
1. вали́ть, опроки́дывать;
2.
3. (беспорядочно сбрасывать в кучу) вали́ть;
4.
◊ в. з хво́рай галавы́ на здаро́вую — вали́ть (сва́ливать) с больно́й головы́ на здоро́вую;
в. (усё) у адну́ ку́чу — вали́ть (всё) в одну́ ку́чу;
в. це́раз пень кало́ду — вали́ть че́рез пень коло́ду;
в. з ног — вали́ть с ног
валі́ць II
◊ ва́лам в. —
валі́ць III
1. (сукно) валя́ть;
2. (валенки, войлок и т.п.) валя́ть, бить, ката́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)