вало́жыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вало́жу вало́жым
2-я ас. вало́жыш вало́жыце
3-я ас. вало́жыць вало́жаць
Прошлы час
м. вало́жыў вало́жылі
ж. вало́жыла
н. вало́жыла
Загадны лад
2-я ас. вало́ж вало́жце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вало́жачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Вало́жыць1 ’баранаваць’ (КСТ). Да валога ’барана’ (гл.).

Вало́жыць2 ’запраўляць ежу салам’ (Шн., 3, Касп.). Да валога1 (гл.). Развіццё значэння: ’запраўляць ежу валогай (з канапель)папраўляць ежу > запраўляць тлушчам (салам)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вало́жскі (баран) ’від буйнога барана’ (КТС). Да валахскі. Параўн. тлумачэнне Насовіча да слова валоскі ’тс’: «валахскі, з Валахіі» (Нас., 65). Фанетычная пераробка слова, магчыма, пад уплывам збліжэння з дзеясловам ва́лашыць, ва́лажыць, вало́жыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)