валляко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
валляко́вы |
валляко́вая |
валляко́вае |
валляко́выя |
| Р. |
валляко́вага |
валляко́вай
валляко́вае |
валляко́вага |
валляко́вых |
| Д. |
валляко́ваму |
валляко́вай |
валляко́ваму |
валляко́вым |
| В. |
валляко́вы (неадуш.)
валляко́вага (адуш.) |
валляко́вую |
валляко́вае |
валляко́выя (неадуш.)
валляко́вых (адуш.) |
| Т. |
валляко́вым |
валляко́вай
валляко́ваю |
валляко́вым |
валляко́вымі |
| М. |
валляко́вым |
валляко́вай |
валляко́вым |
валляко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
валляко́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да валляка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
валля́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
1. Павелічэнне шчытападобнай залозы.
2. Тое, што і валлё.
|| прым. валляко́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зобный валлёвы, валляко́вы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)