вали́тьI несов., в разн. знач. валі́ць; зва́льваць;

вали́ть дере́вья валі́ць (зва́льваць) дрэ́вы;

вали́ть вину́ на кого́-л. зва́льваць (валі́ць) віну́ на каго́е́будзь;

сиби́рская я́зва вали́ла скот сібі́рская я́зва валі́ла жывёлу;

ве́тер вали́л с ног ве́цер валі́ў з ног;

вали́ть всё в одну́ ку́чу валі́ць усё ў адну́ ку́чу;

вали́ть с больно́й головы́ на здоро́вую валі́ць з хво́рай галавы́ на здаро́вую;

вали́ть че́рез пень коло́ду валі́ць це́раз пень кало́ду.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вали́тьII несов. валі́ць;

снег вали́т хло́пьями снег ва́ліць камяка́мі;

наро́д так и ва́лит наро́д так і ва́ліць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валя́ць несов. вали́ть, опроки́дывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згрува́шчваць несов. беспоря́дочно вали́ть в ку́чу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ва́лам: в. валі́ць ва́лом (вало́м) вали́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вало́м и ва́лом / валом вали́ть разг. ва́лам валі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валі́ць I несов.

1. вали́ть, опроки́дывать;

в. лесвали́ть лес;

2. разг. (об эпидемии) вали́ть;

3. (беспорядочно сбрасывать в кучу) вали́ть;

4. разг. (перелагать ответственность, вину на кого-л.) вали́ть; сва́ливать;

в. з хво́рай галавы́ на здаро́вуювали́ть (сва́ливать) с больно́й головы́ на здоро́вую;

в. (усё) у адну́ ку́чували́ть (всё) в одну́ ку́чу;

в. це́раз пень кало́дували́ть че́рез пень коло́ду;

в. з ногвали́ть с ног

валі́ць II несов., разг. (двигаться массой) вали́ть; (толпой — ещё) ломи́ть;

нато́ўп ва́ліць — толпа́ вали́т (ломи́т);

снег ва́ліць — снег вали́т;

дым ва́ліць — дым вали́т;

ва́лам в. — ва́лом (вало́м) вали́ть

валі́ць III несов.

1. (сукно) валя́ть;

2. (валенки, войлок и т.п.) валя́ть, бить, ката́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абаро́чваць несов. опроки́дывать, вали́ть, перевора́чивать; см. абярну́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

куля́ць несов.

1. опроки́дывать, кувырка́ть; вали́ть;

2. фам. (выпивать) опроки́дывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абко́чваць несов.

1. (вокруг чего-л.) обка́тывать;

2. прост. вали́ть;

1, 2 см. абкаці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)