валасны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
валасны́ |
валасна́я |
валасно́е |
валасны́я |
| Р. |
валасно́га |
валасно́й
валасно́е |
валасно́га |
валасны́х |
| Д. |
валасно́му |
валасно́й |
валасно́му |
валасны́м |
| В. |
валасны́ (неадуш.)
валасно́га (адуш.) |
валасну́ю |
валасно́е |
валасны́я (неадуш.)
валасны́х (адуш.) |
| Т. |
валасны́м |
валасно́й
валасно́ю |
валасны́м |
валасны́мі |
| М. |
валасны́м |
валасно́й |
валасны́м |
валасны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
запраўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
1. Незак. да заправіць.
2. Разм. Быць заправілам; кіраваць, верхаводзіць. [Кулацтва] хоча запраўляць у павятовых, валасных і нават гуртковых камітэтах. Пестрак. Усімі справамі запраўлялі мясцовыя памешчыкі, старасты, войты і ваеншчына. «Беларусь».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)