валаса́цік

‘мінерал’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. валаса́цік
Р. валаса́ціку
Д. валаса́ціку
В. валаса́цік
Т. валаса́цікам
М. валаса́ціку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

валаса́цік

‘чарвяк’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. валаса́цік валаса́цікі
Р. валаса́ціка валаса́цікаў
Д. валаса́ціку валаса́цікам
В. валаса́ціка валаса́цікаў
Т. валаса́цікам валаса́цікамі
М. валаса́ціку валаса́ціках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

валаса́цік

‘валасаты чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. валаса́цік валаса́цікі
Р. валаса́ціка валаса́цікаў
Д. валаса́ціку валаса́цікам
В. валаса́ціка валаса́цікаў
Т. валаса́цікам валаса́цікамі
М. валаса́ціку валаса́ціках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

валаса́цік, -ку м., мин. волоса́тик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валаса́цік, ‑у, м.

Спец. Горны хрусталь або аметыст з валокнападобнай будовай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

волоса́тик

1. мин. валаса́цік, -ку м.;

2. зоол. валасе́нь, -сня́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)