валакні́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. валакні́т
Р. валакні́ту
Д. валакні́ту
В. валакні́т
Т. валакні́там
М. валакні́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

валакні́т, -ту м., спец. волокни́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

волокни́т спец. валакні́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)