валаво́кі, -ая, -ае.

З вялікімі спакойнымі вачамі.

Валавокая прыгажуня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

валаво́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. валаво́кі валаво́кая валаво́кае валаво́кія
Р. валаво́кага валаво́кай
валаво́кае		 валаво́кага валаво́кіх
Д. валаво́каму валаво́кай валаво́каму валаво́кім
В. валаво́кі (неадуш.)
валаво́кага (адуш.)		 валаво́кую валаво́кае валаво́кія (неадуш.)
валаво́кіх (адуш.)
Т. валаво́кім валаво́кай
валаво́каю		 валаво́кім валаво́кімі
М. валаво́кім валаво́кай валаво́кім валаво́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

валаво́кі волоо́кий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валаво́кі, ‑ая, ‑ае.

З вялікімі спакойнымі вачамі.

[Пераклад грэч. boōpis, што літаральна азначае «з вачамі, як у вала».]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Валаво́кі (БРС). З рус. волоокий, якое з’яўляецца калькай грэч. βοῶπις ’валавокі’ (Шанскі, 1, В, 151). Аднак варта прыняць пад увагу дыялектную назву расліны валавока ’крапіўнік’, макед. волоока ’мальва лясная’. Параўн. таксама рус. смал. волопокий ’з вялікімі вачыма’, волоплястый.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

валаво́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. валаво́ка валаво́кі
Р. валаво́кі валаво́к
Д. валаво́цы валаво́кам
В. валаво́ку валаво́к
Т. валаво́кай
валаво́каю		 валаво́камі
М. валаво́цы валаво́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

волоо́кий поэт. валаво́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)