вакцы́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вакцы́на вакцы́ны
Р. вакцы́ны вакцы́н
Д. вакцы́не вакцы́нам
В. вакцы́ну вакцы́ны
Т. вакцы́най
вакцы́наю		 вакцы́намі
М. вакцы́не вакцы́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

воспапрышчэ́пліванне, -я, н.

Прышчэпка супрацьвоспеннай вакцыны.

|| прым. воспапрышчэ́пны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вакцына́цыя, ‑і, ж.

Спец. Прышчапленне вакцыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

воспапрышчэ́пліванне, ‑я, н.

Прышчэпка супрацьвоспеннай вакцыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вакцы́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да вакцыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ганако́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ганакока. Ганакокавыя вакцыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

унутрыску́рны, ‑ая, ‑ае.

Які ўводзіцца ўнутр скуры. Унутрыскурнае ўвядзенне вакцыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вакцынава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., каго.

Спец. Зрабіць (рабіць) засцерагальнае прышчапленне шляхам увядзення вакцыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штам, ‑а, м.

У мікрабіялогіі — чыстая культура мікраарганізмаў, вылучаная з якой-небудзь пэўнай крыніцы (хворай жывёлы або чалавека), якая прымяняецца для прыгатавання вакцыны і сывараткі.

[Ням. Stamm.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)