ваксава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ваксава́нне
Р. ваксава́ння
Д. ваксава́нню
В. ваксава́нне
Т. ваксава́ннем
М. ваксава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ваксава́нне ср. чи́стка ж.; см. ваксава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ваксава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ваксаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чи́стка ж.

1. (удаление грязи) чы́стка, -кі ж., чы́шчанне, -ння ср.; шарава́нне, -ння ср.; ваксава́нне, -ння ср.;

отда́ть что́-л. в чи́стку адда́ць што-не́будзь у чы́стку;

2. (от кожуры) абіра́нне, -ння ср.; скрабе́нне, -ння ср., струга́нне, -ння ср.; лушчэ́нне, -ння ср., луза́нне, -ння ср.; перабіра́нне, -ння ср.;

3. (освобождение от скопившегося, опорожнение) чы́стка, -кі ж., чы́шчанне, -ння ср.; выціра́нне, -ння ср.;

4. перен. чы́стка, -кі ж.; см. чи́стить.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)