вакаме́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вакаме́рны вакаме́рная вакаме́рнае вакаме́рныя
Р. вакаме́рнага вакаме́рнай
вакаме́рнае		 вакаме́рнага вакаме́рных
Д. вакаме́рнаму вакаме́рнай вакаме́рнаму вакаме́рным
В. вакаме́рны (неадуш.) вакаме́рную вакаме́рнае вакаме́рныя (неадуш.)
Т. вакаме́рным вакаме́рнай
вакаме́рнаю		 вакаме́рным вакаме́рнымі
М. вакаме́рным вакаме́рнай вакаме́рным вакаме́рных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вакаме́рны глазоме́рный;

~ная зды́мка — геод. глазоме́рная съёмка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вакаме́рны, ‑ая, ‑ае.

Які робіцца, вызначаецца на вока, без прылад. Вакамерная здымка. Вакамерны спосаб вызначэння адлегласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вакаме́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Здольнасць вызначаць адлегласць на вока, без прыбораў.

Мець добры в.

|| прым. вакаме́рны, -ая, -ае.

Вакамерная здымка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вакаме́рны (КЭС). Калька з рус. глазомерный (Крукоўскі, Уплыў, 132).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

глазоме́рный вакаме́рны;

глазоме́рная съёмка геод. вакаме́рная зды́мка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)