вакаме́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Здольнасць вызначаць адлегласць на вока, без прыбораў.

Мець добры в.

|| прым. вакаме́рны, -ая, -ае.

Вакамерная здымка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

глазоме́рный вакаме́рны;

глазоме́рная съёмка геод. вакаме́рная зды́мка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вакаме́рны, ‑ая, ‑ае.

Які робіцца, вызначаецца на вока, без прылад. Вакамерная здымка. Вакамерны спосаб вызначэння адлегласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вакаме́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вакаме́рны вакаме́рная вакаме́рнае вакаме́рныя
Р. вакаме́рнага вакаме́рнай
вакаме́рнае		 вакаме́рнага вакаме́рных
Д. вакаме́рнаму вакаме́рнай вакаме́рнаму вакаме́рным
В. вакаме́рны (неадуш.) вакаме́рную вакаме́рнае вакаме́рныя (неадуш.)
Т. вакаме́рным вакаме́рнай
вакаме́рнаю		 вакаме́рным вакаме́рнымі
М. вакаме́рным вакаме́рнай вакаме́рным вакаме́рных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зды́мка ж., в разн. знач. съёмка;

з. карці́ны — съёмка карти́ны;

вакаме́рная з. — глазоме́рная съёмка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)