Вайці́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вайці́н
Р. Вайціна́
Д. Вайціну́
В. Вайці́н
Т. Вайціно́м
М. Вайціне́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)