ва́зачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ва́зачка ва́зачкі
Р. ва́зачкі ва́зачак
Д. ва́зачцы ва́зачкам
В. ва́зачку ва́зачкі
Т. ва́зачкай
ва́зачкаю		 ва́зачкамі
М. ва́зачцы ва́зачках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ва́за, -ы, мн. -ы, ваз, ж.

Пасудзіна для кветак, садавіны і пад. або проста дэкаратыўнага прызначэння.

Хрустальная в.

|| памянш. ва́зачка, -і, ДМ -чцы, -чак, ж.

|| прым. ва́завы, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цуке́рніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Вазачка для цукерак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стекля́нный в разн. знач. шкляны́;

стекля́нная ма́сса шкляна́я ма́са;

стекля́нная ва́зочка шкляна́я ва́зачка;

стекля́нный заво́д шкляны́ заво́д, гу́та;

стекля́нные глаза́ перен. шкляны́я во́чы;

стекля́нная бума́га шкляна́я папе́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)