ваза́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ваза́цкі |
ваза́цкая |
ваза́цкае |
ваза́цкія |
| Р. |
ваза́цкага |
ваза́цкай
ваза́цкае |
ваза́цкага |
ваза́цкіх |
| Д. |
ваза́цкаму |
ваза́цкай |
ваза́цкаму |
ваза́цкім |
| В. |
ваза́цкі (неадуш.)
ваза́цкага (адуш.) |
ваза́цкую |
ваза́цкае |
ваза́цкія (неадуш.)
ваза́цкіх (адуш.) |
| Т. |
ваза́цкім |
ваза́цкай
ваза́цкаю |
ваза́цкім |
ваза́цкімі |
| М. |
ваза́цкім |
ваза́цкай |
ваза́цкім |
ваза́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ваза́цкі изво́зчицкий, изво́зчичий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ваза́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
Той, хто перавозіць грузы на конях.
|| прым. ваза́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
изво́зчицкий, изво́зчичий рамі́зніцкі, ваза́цкі, во́зчыцкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)