важэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. важэ́нне
Р. важэ́ння
Д. важэ́нню
В. важэ́нне
Т. важэ́ннем
М. важэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

важэ́нне ср.

1. во́зка ж.;

2. ката́ние; см. вазі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ката́ние ср.

1. кача́нне, -ння ср.;

2. важэ́нне, -ння ср., ката́нне, -ння ср.;

3. язда́, -ды́ ж.;

4. кача́нне, -ння ср.;

5. кача́нне, -ння ср.;

6. ката́нне, -ння ср., кача́нне, -ння ср.;

7. вале́нне, -ння ср.; см. ката́ть​ 1—7;

8. ката́нне, -ння ср.; ко́ўзанне, -ння ср.; язда́, -ды́ ж., важэ́нне, -ння ср.; см. ката́ться​ 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)