важа́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. важа́цкі важа́цкая важа́цкае важа́цкія
Р. важа́цкага важа́цкай
важа́цкае		 важа́цкага важа́цкіх
Д. важа́цкаму важа́цкай важа́цкаму важа́цкім
В. важа́цкі
важа́цкага		 важа́цкую важа́цкае важа́цкія
важа́цкіх
Т. важа́цкім важа́цкай
важа́цкаю		 важа́цкім важа́цкімі
М. важа́цкім важа́цкай важа́цкім важа́цкіх

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

важа́ты, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

1. Праваднік, які паказвае шлях тым, хто за ім ідзе.

2. Кіраўнік піянерскага атрада, дружыны.

|| ж. важа́тая, -ай, мн. -ыя, -ых.

|| прым. важа́цкі, -ая, -ае (да 2 знач.; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)