важанё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. важанё́ важаня́ты
Р. важаня́ці важаня́т
Д. важаня́ці важаня́там
В. важанё́ важаня́т
Т. важанё́м важаня́тамі
М. важаня́ці важаня́тах

Іншыя варыянты: важаня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

важаня́ и важанё, -ня́ці ср. ежо́нок м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

важаня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. важаня́ важаня́ты
Р. важаня́ці важаня́т
Д. важаня́ці важаня́там
В. важаня́ важаня́т
Т. важанё́м важаня́тамі
М. важаня́ці важаня́тах

Іншыя варыянты: важанё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ежо́нок м. важаня́ и важанё, -ня́ці ср., важаня́тка, -кі ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)