вадаскі́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вадаскі́д |
вадаскі́ды |
| Р. |
вадаскі́да |
вадаскі́даў |
| Д. |
вадаскі́ду |
вадаскі́дам |
| В. |
вадаскі́д |
вадаскі́ды |
| Т. |
вадаскі́дам |
вадаскі́дамі |
| М. |
вадаскі́дзе |
вадаскі́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вадаскі́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
Гідратэхнічнае збудаванне для спуску лішняй вады з вадасховішчаў.
Запасны в.
|| прым. вадаскі́дны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вадаскі́д м., тех. водосбро́с
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вадаскі́д, ‑у, М ‑дзе, м.
Гідратэхнічнае збудаванне для спуску лішняй вады з вадасховішчаў. Запасны вадаскід.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
водосбро́с техн. вадаскі́д, -ду м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сброс м.
1. (действие) скіда́нне, -ння ср., скі́дванне, -ння ср.;
сброс ще́бня скіда́нне (скі́дванне) шчэ́беню (дру́зу);
2. геол. скід, род. скі́ду м.;
3. (водосбор) гидр., техн. вадаскі́д, -ду м.;
4. карт. знос, род. зно́су м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)