вадаска́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вадаска́т |
вадаска́ты |
| Р. |
вадаска́ту |
вадаска́таў |
| Д. |
вадаска́ту |
вадаска́там |
| В. |
вадаска́т |
вадаска́ты |
| Т. |
вадаска́там |
вадаска́тамі |
| М. |
вадаска́це |
вадаска́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вадаска́т, -ту м., гидр. водоска́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вадаска́т, ‑у, М ‑скаце, м.
Спад вады з высокага, але не стромага ўступа ў рацэ, ручаі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
водоска́т гидр. вадаска́т, -ту м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)