вадарэ́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вадарэ́з |
вадарэ́зы |
| Р. |
вадарэ́за |
вадарэ́заў |
| Д. |
вадарэ́зу |
вадарэ́зам |
| В. |
вадарэ́з |
вадарэ́зы |
| Т. |
вадарэ́зам |
вадарэ́замі |
| М. |
вадарэ́зе |
вадарэ́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вадарэ́з м., мор. водоре́з
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вадарэ́з, ‑а, м.
Край насавой часткі судна, які рассякае ваду.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
водоре́з мор. вадарэ́з, -за м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)