Verbum

неціка́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць нецікавага. У .. [пісьме] Коўшык скардзілася на нецікавасць жыцця, на вячэрнюю сумоту... Ваданосаў.

мэтазго́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць мэтазгоднага. [Анатоль:] — Вуду шчыры: мэтазгоднасць такога кроку прадыктавана яшчэ і складанасцю абставін. Ваданосаў.

незнаёмец, ‑мца, м.

Незнаёмы, невядомы чалавек. Паціху прабіраючыся наперад, Алесь не зводзіў вачэй з незнаёмца. Ваданосаў.

жаўталі́сты, ‑ая, ‑ае.

З жоўтым лісцем. Толькі захісталіся верхавінкі жаўталістых бярозак там, дзе прабеглі хлапчукі. Ваданосаў.

чарнабро́вы, ‑ая, ‑ае.

У якога чорныя бровы. Лена вельмі добра памятае .. [бацьку], чарнабровага, яснавокага, заўсёды вясёлага. Ваданосаў.

ба́бнік, ‑а, м.

Разм. зневаж. Той, хто вельмі захапляецца жанчынамі. [Лена:] — Твой Віктар проста п’яніца і бабнік! Ваданосаў.

самя́ціна, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і саміна. А нам, малым, хочацца самяціны — аж зубы рыпяць. Ваданосаў.

павесялі́цца, ‑весялюся, ‑вяселішся, ‑вяселіцца; зак.

Правесці весела нейкі час. Хацелася ж і .. [Лене] патанцаваць разам з усімі, павесяліцца. Ваданосаў.

насто́рч, прысл.

Разм. Старчма. [Самахвал] паставіў насторч свой кузаў і намагаўся выкінуць цэментную рошчыну, што прыліпла да дна. Ваданосаў.