вадаме́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вадаме́р |
вадаме́ры |
| Р. |
вадаме́ра |
вадаме́раў |
| Д. |
вадаме́ру |
вадаме́рам |
| В. |
вадаме́р |
вадаме́ры |
| Т. |
вадаме́рам |
вадаме́рамі |
| М. |
вадаме́ры |
вадаме́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
вадаме́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Прылада для вымярэння расходу вады.
2. Вымяральная рэйка для назірання за ўзроўнем вады.
|| прым. вадаме́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вадаме́р I м., тех. водоме́р
вадаме́р II м., зоол. водоме́р, водоме́рка ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вадаме́р, ‑а, м.
1. Прылада для вымярэння расходу вады.
2. Вымяральная рэйка, замацаваная вертыкальна ў рацэ для назірання за ўзроўнем вады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
водоме́р техн. вадаме́р, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
водоме́рка ж., зоол. вадаме́р, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)